Hendrikus (Henk) Chabot

(1894-1949)

Hendrikus Chabot (Sprang, 2 augustus 1894 – Rotterdam, 2 mei 1949), beeldhouwer / etser / schilder, wordt gezien als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme in Nederland. 

Henk Chabot woonde en werkte lange tijd nabij Hillegersberg: in 1934 vestigde hij zich aan de Rotte in Bergschenhoek. Hij richtte een schuurtje achter het huisje in als atelier. Juist op het moment dat hij als vrij scheppend kunstenaar meende te kunnen leven was de Tweede Wereldoorlog uitgebroken. Dat greep hem zo aan dat het hem zelfs artistiek dreigde te verlammen.

Na de bevrijding beleefde hij een nieuwe opbloei, maar zijn gezondheid was broos. Henk Chabot overleed op 2 mei 1949 in Rotterdam en werd begraven op het kerkhof van de Hillegondakerk in Hillegersberg. Sinds 1962 is in Rotterdam een Chabotmuseum.

Hendrik Chabot, thuis in Hillegersberg

Henk Chabot kreeg als jongen werk bij een schilderspatroon die hem naar de Academie liet gaan. Vanaf 1915 werkte hij als restaurateur, vanaf 1916 in zijn eigen atelier op de Zuidblaak, kort daarna in de Wijnstraat 109. Hoewel hij hoofdzakelijk met restaurateurswerk zijn geld verdiende, maakte hij ook carrière als beeldend kunstenaar en onderhield hij contacten met kunstenaarsgroep 'De Branding’. Chabot hield daar zijn eerste exposities. Begin jaren twintig maakte hij reizen naar Duitsland en Oostenrijk. Hij sloot zich later aan bij o.a. de kunstenaarsgroep R 33. Vanaf de jaren dertig kreeg het schilderen meer de overhand op het beeldhouwen. Henk Chabot was goed bevriend met veel in Hillegersberg wonende kunstenaars onder wie Marius Richters.

Henk Chabot vertrok in 1933 naar Zeeland om daar een jaar te werken. Na zijn terugkeer ging hij aan de Rotte wonen en werken. Het atelier in de Wijnstraat werd formeel aan zijn broer Wim Chabot overgedragen. Een groot deel van het werk van Henk van vóór 1933 bleef bij Wim opgeslagen. Rond 1936 werd de huur door de verhuurder niet verlengd. Alternatieve ruimte werd gevonden aan de Wijnhaven 105. Het opgeslagen werk van Henk verhuisde mee. Bij het bombardement in mei 1940 werd het atelier aan de Wijnhaven 105 getroffen en verbrandde al het daar aanwezige werk van Henk en Wim. Chabot was aangeslagen, maar begon al snel weer te werken. Hij stierf vrij onverwacht op 2 mei 1949.

Een collectie van de werken van Chabot is vanaf 1962 op afspraak te zien geweest in het woonhuis/ museum Hendrik Chabot aan de Berglustlaan 12 in Hillegersberg, 'het Chabotmuseum'. Dit huis is verbonden aan de kunstminnende familie Tol, die al meer dan eeuw een slagerij heeft aan de Bergse Dorpsstraat. Jan-Willem Tol over Henk Chabot: "Mijn opa leerde de schilder Henk Chabot kennen in de laatste dagen van mei 1945. De oorlog was net voorbij en mijn op kunst verzotte opa trof bij Chabot de kunstwerken die de schilder ooit tijdens de grootste crisis, op doeken had weten vast te leggen. Om een lang verhaal kort te maken, hij trof een betalingsregeling met Chabot en betaalde jarenlang af om zijn grote wens te kunnen vervullen, het oprichten van een heus museum in Hillegersberg. Na veel tegenwerking van uit de stad lukte het hem en kon het museum in 1962 dan toch echt officieel worden geopend." .

In 1993 is de collectie van de Berglustlaan overgebracht naar het toen opgerichte Chabotmuseum. Het Chabotmuseum is gevestigd in een villa, Museumpark 11. In 2012 was er een  speciale jubileumtentoonstelling van de landschappen van Henk Chabot getiteld 'De Jaargetijden'.

Het Anjerfonds Rotterdam stelde in 1965 de Chabotprijs in voor kunstenaars die wonen en/of werken in het Rijnmondgebied. De prijs werd tweejaarlijks, in afwisseling mey de Anna Blaman Prijs, toegekend. Na de instelling van een muziekprijs werd de cyclus driejaarlijks.