Watersporten: roeien, zeilen en zwemmen

(ook: Jachthavens en jachtenbouwers)

Zeilen en Hillegersberg zijn nauw aan elkaar verbonden. De Bergse Plassen zijn sinds meer dan een eeuw hèt gebied voor de watersport: zeilen, roeien, varen. Aegir is een grote Hillegersbergse watersportvereniging, opgericht op 16 juni 1926, gevestigd op het Prinsemolenpad 4. De, ook op het Prinsemolenpad gevestigde, watersportvereniging Rood-Wit-Rood is in 1936 gefuseerd met Aegir. Andere Hillegersbergse watersportverenigingen waren (en zijn) o.a. Alvo, Ons Buiten en UNO. 

Daarnaast zijn op de Bergse Plassen en de Rotte Hillegersbergse 'filialen' van Rotterdamse roeiverenigingen als de Koninklijke Roei & Zeil Vereniging ‘De Maas’ en Nautilus en is ook de scouting actief. Voorts waren (en zijn) Hillegersbergse jachthavens o.a. Donkers, Dijkman, Koos de Jong, de Jachthaven 'Hillegersberg' en Jachtwerf Wurth & Zn.. Een oude en nog steeds bestaande jachtenbouwer is Vial. 

In het Zwarte Plasje wordt al sinds ver voor de oorlog in de open lucht gezwommen en gewaterpoloed. In de Wilgenplas kon worden gezwommen tussen 1931 en 1960. Er waren en zijn ook binnenzwembaden, waarvan de bekendste zijn: 'De Overdekte' in Hillegersberg (gesloten), de 'Wilgenring' in Schiebroek. met lekker warm weer wordt ook spontaan gezwommen in de Bergse Plassen en in de Rotte.

Zeilen, roeien, jachthavens en jachtbouw

Zo lang de Bergse Plassen er zijn, zo lang worden ze ook recreatief benut. Ook al snel voor wedstrijden, zo vonden de nationale zeilwedstrijden in 1917 plaats in Hillegersberg. Toen werd ook 'aqua planning' voor het eerst in Nederland geïntroduceerd: "een nieuwe sport, hier ter land nog niet beoefend. Een glijplank achter een snelle motorboot. Tijdens de vaart rijst de plank wel 30 cm. boven water.". Zeilen op de Bergse Plassen is lastig, het is een relatief kleine plas met wisselende windrichtingen en plotselinge windstiltes. Zeilen op deze plassen vormt daarmee een goede leerschool. Verschillende nationale en internationale zeilkampioenen begonnen hier. Zo ook de Schiebroekse Mette Tieleman die met zeilen begon bij de Waterscouting Schiebroek SBN Doorman-Movo. In 2024, nog maar 14 jaar, overbrugt ze met zeil- en schoolprogramma School at Sea 22.000 kilometer tussen Nederland en Midden-Amerika en weer terug.   

Nederlandse arbeiders sportbond
In augustus 1932 werd de afdeling Hillegersberg van de Nederlandse arbeiders sportbond opgericht. Aanvankelijk betrof het turnen, voetballen, korfballen en watersport, later werden zwemmen, atletiek en tennissen toegevoegd. Voor de watersport was er een loods voor 20 kano's aan de Rotte in Terbregge.

Zeilen vroeger en nu
Zeilen is iets wat je moet leren. Mensen sluiten zich aan bij een zeilvereniging, zoals Aegir, ofwel om het zeilen te leren, ofwel omdat ze een boot hebben waarmee ze kunnen en willen zeilen. Een belangrijk aspect van zeilen waar veel leden regelmatig aan willen deelnemen is het wedstrijdzeilen. Anderen geven de voorkeur aan het maken van zeiltochten. Zeilverenigingen, waaronder Aegir, richten zich daarom op het opleiden van leden, het organiseren en deelnemen aan zeilwedstrijden en het organiseren van zeiltochten. Voor het wedstrijdzeilen is het vaak het beste om een boot in een specifieke klasse te hebben, terwijl voor tochten een kajuitzeilboot, waarin je goed kunt overnachten, populair is. Naast het zelen binnen het verenigingsleven wordt er natuurlijk ook recreatief gezeild, vaak met familie en vrienden, bijvoorbeeld een weekje naar de Biesbosch.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was in de eerste jaren watersport op de Bergse Plassen, met een aantal beperkingen, mogelijk. 's Avonds na zes uur moesten alle boten 'in de baai bij Aegir' liggen. Aegir werd vervolgens met een balk afgesloten. Aan de kant stond een Duitse schildwacht.

De zeilsport zelf heeft de afgelopen eeuw veel ontwikkelingen doorgemaakt. Er zijn nieuwe bootontwerpen, materialen, vaareigenschappen en hulpmiddelen gekomen, evenals nieuwe navigatietechnieken. In de jaren '80 werd surfen populair, ook op de Bergse Plassen. Ab Niessink had toen een surfschool in het Plaswijckpark. Ook watersportverenigingen zoals Aegir ondersteunden het surfen.

Sinds de eeuwwisseling is de belangstelling voor zeilen in het algemeen, en voor wedstrijdzeilen in het bijzonder, afgenomen. "Vroeger had je alleen je zeilboot; daar ging je 's zomers mee varen met je vrienden, en was je actief in het clubhuis." Inmiddels heeft het varen met motorsloepen een grote vlucht genomen. Sommige leden van watersportverenigingen komen nu direct vanuit de auto met een koelbox naar de steiger, gaan varen en vertrekken daarna meteen weer naar huis. Voor sommige jongeren is de vereniging enkel de plek waar de familiesloep ligt. Zij varen, maar hebben verder weinig te maken met het sociale leven binnen de vereniging en begrijpen niet het karakter van een vereniging die draait op vrijwilligers. Toch is het kijken naar zeilen de afgelopen jaren populairder geworden. Wedstrijden met traditionele boten kunnen voor toeschouwers soms wat saai zijn, maar het zeilen met moderne boten is vaak spectaculairder.

Roeien en varen vroeger en nu
Hoewel het roeien nu vrijwel uitsluitend plaatsvindt op de Rotte werd in het begin van de vorige eeuw ook veel geroeid op de Bergse Voor- en Achterplas. Niet alleen recreatief varen, maar ook om vanuit een roeiboot te vissen. Er waren verschillen plaatsen aan de Plas waar visbootjes, kano's en roeibootjes konden worden gehuurd. Café-restaurant Lommerrijk was een van de verhuurders van roeiboten aan de Achterplas, café-restaurant Freericks verhuurde aan de Voorplas. Het roeien in die tijd was het recreatief roeien. Vandaag de dag wordt vanuit de aan de Rotte gevestigde roeiverenigingen op de Rotte recreatief geroeid. Op de Bergse Plassen wordt, afgezien van het spelevaren door de jeugd, haast niet meer geroeid. Nu wordt daar vooral gevaren met sloepen en 'fluisterboten', die kunnen worden gehuurd achter de Wijnbar Mendoza aan de Weissenbruchlaan 149.

Zeilvereniging 'Hillegersberg' en Watersportvereniging 'Rood-Wit-Rood'
In 1907 werd door een tiental heren de Zeilvereniging 'Hillegersberg' (ZVH) opgericht bij Vrouwe Romein (nu Lommerrijk) aan de Bergse Achterplas, omdat zij daar een ligplaats hadden voor hun jachten. De ZVH ging snel op zoek naar een eigen terrein. Enkele leden kochten een stuk grond aan de Voorplas achter het woonhuis van C.N.A. Loos, maar het bestuur van de ZVH wilde dit niet gebruiken. Voor het gebruik van de gebied achter Loos werd de 'Coöperatieve Jachthaven Hillegersberg', waarbij Loos de hypotheek verstrekte. De wedstrijden van de ZVH werden altijd op de Voorplas gehouden, hoewel er bij het eerste lustrum in 1912 ook Admiraalzeilen op de Achterplas plaatsvond. In 1918 huurden de leden van de ZVH ligplaatsen voor hun jachten bij de Coöperatieve Jachthaven (Schouten) aan de Voorplas.

In 1914 werd in Hillegersberg de basis gelegd voor de Watersportvereniging 'Rood-Wit-Rood'. Ook deze vereniging werd opgericht door een tiental heren, maar nu met een ligplaats aan de Voorplas bij de sluis, op het erf van P. v.d. Starre als exploitant. Enkele jaren later was Rood-Wit-Rood een erkende watersportvereniging. In 1920 kwamen alle verenigingen van Hillegersberg en Kralingen bijeen in restaurant 'Centraal' om hun wedstrijddata af te stemmen. Tijdens deze bijeenkomst werd besloten tot de oprichting van de 'Plasverenigingen Rotterdam en Hillegersberg'.

Watersportvereniging Aegir
In de zomer van 1925 organiseerde café-restaurant Lommerrijk een zeilwedstrijd op de Bergse Achterplas. Met advertenties in dagbladen werd deze wedstrijd die op zondag 16 augustus 1925 ging plaatsvinden, aangekondigd. Op verzoek van Lommerrijk werd de wedstrijd georganiseerd door de 'Plasverenigingen', zijnde Zeil Vereniging Hillegersberg, Zeil Vereniging Kralingen, Kralingse Zeil Club, Rotterdamsche Zeil Vereniging (RZV, ook uit Kralingen) en Rood-Wit-Rood. De vertegenwoordigers concludeerden tijdens de door Lommerrijk aangeboden lunch dat het organiseren van de wedstrijd een prachtig initiatief was, dergelijke wedstrijden eigenlijk door henzelf georganiseerd zouden moeten worden in plaats van door de horeca. De door Lommerrijk georganiseerde wedstrijd leidde zo tot de oprichting van de zeilvereniging Aegir. Op 16 juni 1926 werd Aegir officieel opgericht, met de heer Van den Pol als oprichter en eerste voorzitter. De vereniging was gevestigd aan de Bergse Voorplas, op een van de mooiste plekjes van Hillegersberg. Aegir pacht haar terrein aan het Prinsemolenpad van de gemeente.

Aegir ging voortvarend van start. Op Koninginnedag 1926 (31 augustus) organiseerde Aegir een 'gondelvaart bij avond', waarbij prijzen werden uitgereikt voor het mooist verlichte schip. Kort daarna volgden er op 12 september en 12 november 1926 nog twee waterfeesten. Tijdens het laatste feest werd aangekondigd dat leden met boten gebruik konden maken van een ruime aanlegplaats die door de vereniging was gehuurd aan de Rottemeren. Haar eerste lustrum, in 1931, vierde Aegir met een watersporttentoonstelling in het oude Lommerrijk. Deze tentoonstelling was een voorloper van de latere HISWA-beurzen. Aegir bleef groeien en wilde uitbreiden, maar het bleek moeilijk dit op eigen kracht te realiseren. Na het tweede lustrum in 1936 sprak de gemeente de bereidheid uit om steigers aan het Prinsemolenpad aan te leggen. De gemeente stelde daarbij de voorwaarde dat de Zeilvereniging Hillegersberg (ZVH), Rood-Wit-Rood en Aegir zouden fuseren. Deze fusie vond plaats in 1938, waarna de vereniging verderging onder de naam Watersportvereniging Aegir (WV Aegir).

Na de Tweede Wereldoorlog drukten verschillende voorzitters hun eigen stempel op de vereniging. Joh. C. Meys, voorzitter van 1951 tot 1966 en later erevoorzitter, was ook actief in vele watersportorganisaties. John Hofland, voorzitter van 1966 tot 1975, was een fervent wedstrijdzeiler en zette zich in voor de verbetering van de accommodatie. Andere voorzitters richtten zich op het organiseren van evenementen of op het versterken van de financiële en organisatorische basis van de vereniging.

Sinds haar oprichting beheert Aegir ligplaatsen voor ongeveer 300 boten, zowel aan steigers in het water als op de wal. Begin jaren '80 kwamen daar ook opslagplekken voor surfplanken bij. Aegir telt ongeveer 500 leden en beschikt over een goed uitgerust clubhuis, waarvan het huidige gebouw in 1995 is gerealiseerd. Bestuur en commissies van Aegir organiseren een breed scala aan activiteiten. Belangrijk daarbij is het geven van zeillessen aan de jeugd. In samenwerking met andere verenigingen worden zeiltoertochten en zeilwedstrijden georganiseerd. Daarnaast zijn er tal van verenigingsdagen en avonden met activiteiten, sommige jaarlijks, andere zelfs wekelijks.

Aegir werkt samen met Stichting Plons en Stichting Pro Regatta om mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking te ondersteunen bij het zeilen. Op initiatief van Stichting Plons zijn er op het Aegir-terrein verschillende verbeteringen aangebracht, waarvan alle zeilers kunnen profiteren. Uniek aan Aegir is het sterke gevoel van clubliefde: leden blijven vaak betrokken bij de vereniging, zelfs als ze geen boot meer hebben.

Aegir als zeilschool 
Tot zeker in de jaren '80 kende Aegir een goedlopende jeugdopleiding in kleine bootjes, zoals de Pluis en de Optimist. De eerste les was altijd bijzonder en vond plaats in een zwembad. Hier leerden de kinderen omgaan met eventuele watervrees: wat te doen als je boot omslaat, hoe je weer boven water komt, dat er lucht is onder een omgeslagen boot, en hoe je een zwemvest gebruikt. Ondanks de in de afgelopen jaren afnemende interesse in zeilen zijn er nog steeds jaarlijks zo'n vijftig, vaak jonge, mensen die zeilles willen volgen. Ze doen dit om later veilig met een eigen boot recreatief te kunnen zeilen of om te leren hoe je goed kunt wedstrijdzeilen. De lessen worden meestal gegeven op de Bergse Voorplas in een Optimist en worden afgesloten met officiële CWO-examens. Naast de Optimist wordt er door oudere jeugd veel getraind in boten zoals de Splash, de Laser en de RS Feva.

De Bergse Voorplas staat bekend om haar wisselende windrichtingen en plotselinge windstiltes, wat de plas een uitdaging maakt om op te zeilen. Met een lengte van ongeveer 1,5 kilometer en een breedte van 700 meter, en omringd door eilandjes en veel bebossing, biedt de plas ideale omstandigheden voor training ter voorbereiding op grotere wedstrijdwateren elders. Aegir heeft door de jaren heen verschillende zeilkampioenen voortgebracht, allemaal begonnen op de Bergse Voorplas. In de hal van het clubhuis van Aegir staat een overvolle prijzenkast, en in het restaurantgedeelte hangen talrijke blauwe wimpels als eerbetoon aan de Nederlandse zeilkampioenen die de vereniging heeft voortgebracht. Opvallend veel wimpels zijn behaald in de Regenboogklasse. De oudste wimpel dateert uit 1947.

Bekende Hillegersbergse zeilers zijn:
* Koos de Jong (1912-1993) was actief in de O-jol. Hij was actief in verschillende typen zeilboten, onder andere: de O-jol, Firefly en Finn. Hij nam deel aan de Olympische Zomerspelen in 1948 in de Firefly klasse en 1952 in de Finn Klasse. In 1948 won De Jong een bronzen Olympische medaille en in 1952 werd hij vierde. Van 1957 tot en met 1960 was hij Nederlands kampioen in de Finn. 
John Hofland Sr. was veelvuldig Nederlands kampioen in de Regenboogklasse. Hij was textielhandelaar, woonde in Huize Jacoba aan de Straatweg.
* Perry Lengton werd in 1969 Nederlands kampioen, in 1970 Europees kampioen en in 1971 2e bij de wereldkampioenschappen in de FJ-klasse. Naar hem is de Lengton-prijs genoemd, uitgeloofd voor de beste zeilprestaties in een seizoen.
* Pieter van Reeuwijk (bemanning), Gerard van der Krogt (bemanning) en Mark Neeleman waren in 2007, 2011 en 2015 Nederlands kampioen Regenboogzeilen (in de door Vial gebouwde Regenboog 144 en 143). Neeleman (ook Olympisch zeiler) werd in 2015 voor de 6e keer Nederlands kampioen, Van der Krogt voor de 5e keer en Van Reeuwijk voor de 3e keer.
Ook andere Aegirzeilers werden kampioen, zoals Herman Prohn, hij werd met zijn bemanning in 1975 in de Randmeerklasse Nederlands kampioen en Ferry de Groot Nederlands kampioen Jeugdklasse 1979, Gert Kwikkers en Mark van Thiel Nederlands kampioen Vrijheid in 1980, Manfred van Munster Nederlands kampioen Jeugdklasse 1981, John Hofland jr. Europees kampioen teamzeilen Leserklasse, Eelco Blok en Victor de Schepper Europees kampioen FJ in 1982.

Toerzeilen en wedstijdzeilen bij Aegir
In de weekenden en vakanties waren veel Hillegersbergenaren te vinden op het water, bezig met recreatief zeilen. Vaak deden ze dit op eigen gelegenheid, maar er werden ook tochten georganiseerd door Aegir of namen ze deel aan zeilevenementen elders. Vanaf 1951 tot ongeveer 1970 vond met Pinksteren de ‘Brieler stertocht’ plaats, een evenement georganiseerd door zowel WSV Schieland als Aegir. Zeilers van Aegir namen ook deel aan toertochten zoals de Zilvertocht in Schoonhoven, die vanaf de jaren '50 door KZC werd georganiseerd. In de jaren '60 verzorgde Aegir voor de jeugd de deelname aan de Sneekweek. Ze gingen dan met de Nellie J., een binnenvaartschip, naar Friesland, beladen met een twintigtal bootjes. Tot in de jaren '70 werd ook de '5 Eilandentocht' georganiseerd, een tocht rondom het Eiland van Dordrecht. Een spannend onderdeel van deze tocht was de oversteek van de druk bevaren Maas, die plaatsvond onder politiebegeleiding. Bij deze toertochten gingen vaak ook de kinderen mee. Wanneer zij 's avonds naar bed waren in het vooronder, steeg de stemming onder de volwassenen aanzienlijk.

Sinds het eerste lustrum van Aegir in 1931 werden er zeilwedstrijden gehouden in het kader van de ‘Hillegersbergse Zeilweek’. Deze week werd jaarlijks georganiseerd, zelfs in de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog. Rond de eeuwwisseling vond de zeilweek voor het laatst plaats. Het was een groots evenement dat zich over twee opeenvolgende weekenden uitstrekte en bedoeld was voor zowel de wedstrijdzeilers van Aegir als zeilers van andere verenigingen. Maar ook niet-zeilers hadden hier veel plezier. Er werden feesttenten opgezet, kampeerplekken ingericht, er was veel muziek, vaak met livebands, en er waren talloze activiteiten voor kinderen. De zeilers streden in verschillende klassen, zoals de Vrijheid, de Zestienkwadraat, de Regenboog, de BM en de Pluis. Soms namen er wel meer dan 150 boten deel. De winnaars ontvingen prijzen zoals een stenen bord of een Delftsblauwe beker.

Een bijzondere zeilwedstrijd is de ‘24-uursrace’, die elk jaar op een zaterdagmiddag in juni begint en doorgaat tot zondagmiddag. De eerste race vond plaats in 1971 en werd daarna jaarlijks gehouden. In 1973 waren er 45 deelnemers, en in 1974 werd het maximum van 70 boten bereikt. Vanwege de beperkte ruimte op de plas moest men zelfs deelnemers afwijzen, omdat 70 boten echt het maximum was. Deze race vond tientallen jaren plaats, waaronder tijdens het 80-jarig jubileum van Aegir in het weekend van 24 en 25 juni 2006, toen voor de 36ste keer. De grote Paas-zeilevenementen, die oorspronkelijk drie dagen duurden, werden door afnemende belangstelling teruggebracht naar twee dagen en zijn uiteindelijk gestopt. Andere wedstrijden die werden georganiseerd waren bijvoorbeeld voor de Aegir Cup, de Arjan van der Meer Bokaal, de Bitterballen Race en de Combi Rotterdam. Het laatste overgebleven zeilevenement is nu aan het eind van het seizoen: de IJsberenrace.

Aegir als 'gezelligheids-' vereniging
In de eerste decennia van haar bestaan had Aegir geen eigen clubhuis; ledenvergaderingen vonden plaats bij Lommerrijk, waar op woensdag ook dansavonden werden gehouden. In 1938 bouwde A.C. Schenk in opdracht van de vereniging voor 5000 gulden een clubhuis, inclusief een starttoren. Dit clubhuis werd geopend door burgemeester Van Kempen. In 1963 werd er een nieuw clubgebouw gerealiseerd, een soort ‘drijvende doos’, ontworpen door J. Herlaar en gebouwd door J.G. van der Polder. Vrijwilligers waren betrokken bij de bouw en het onderhoud. Het nieuwe clubhuis werd officieel geopend op 30 mei 1964.

Een bijzondere anekdote uit 1970 gaat over John Hofland. Hofland was in 1966 voorzitter van Aegir geworden, in 1970 waren er weer bestuursverkiezingen. Blijkbaar was zijn herverkiezing geen vast staand feit. Hofland liet toen een vliegtuigje boven de plas vliegen met de tekst 'Kiest Hofland' op een sleep, en ook op de Bergse Voorplas voer een versierde boot met dezelfde boodschap. Hofland werd gekozen.

Het in 1964 gebouwde clubgebouw zakte scheef nadat er een aanbouw was toegevoegd, waardoor het gebouw met pompen recht moest worden gehouden. Maar dat was geen blijvende oplossing. Voordat er een nieuw clubhuis kon worden gebouwd, vond er in 1994 een bodemonderzoek plaats. De grond moest worden gesaneerd en voorzien van een leeflaag van een meter dikte, of moest worden verhard met daaronder een halve meter leeflaag. Dankzij de grote inzet van toenmalig voorzitter Simon Fortuin kwam er in 1995 een nieuw modern clubgebouw tot stand. Jan de Bruyn, lid van Aegir en werkzaam bij Studio De Bruyn, ontwierp de inrichting van het nieuwe gebouw. De financiering van het clubgebouw kwam uit eigen middelen, sponsorgelden en door het uitgeven van een obligatielening onder de leden. Ook de opslagplaats die in 2012 werd gebouwd, werd deels gefinancierd door een obligatielening onder de leden.

Het 50-jarig bestaan van Aegir in 1976 werd groots gevierd in het weekend van 12 en 13 juni. Er stond een grote feesttent centraal op het terrein, er was een vlootschouw en een jubileumbal en er waren recepties, kinderactiviteiten en waterevenementen. De leden schonken een vlaggenmast en een kunstsmeedwerk, verzorgd door Carel Vial, terwijl erevoorzitter Joh. C. Meys een elektrische buitenklok schonk. Voor de leden was er een jubileumgeschenk in de vorm van een tegel of een glas. Ook externe partijen droegen bij, zoals de Hillegersbergse Houthandel, die parkeerruimte beschikbaar stelde voor de genodigden. Tijdens het 80-jarig bestaan in 2006 sprak burgemeester Opstelten. Een amusante anekdote is dat de burgemeester aanvankelijk de toegang tot het terrein werd ontzegd omdat er die dag geen auto's op het terrein mochten komen. Dit werd echter snel opgelost, en Opstelten maakte zelfs een feestelijke rondvaart met het bestuur in een sloep voordat hij zijn toespraak hield.

Het moderne en gezellige clubhuis van Aegir, compleet met een terras, biedt een riant uitzicht over de omgeving. De Bergse Voorplas en de haven zijn recent uitgebaggerd en de steigers zijn inmiddels vernieuwd of staan op de planning om vernieuwd te worden. Dit maakt Aegir een ideale plek voor zowel passanten als leden. Een interessante anekdote is dat het tijdschrift ‘De Waterkampioen’ enkele jaren lang een lijst publiceerde van watersportverenigingen waar je gratis kon verblijven. Bij de meeste verenigingen was dit voor slechts één nacht toegestaan. Aegir sprong echter positief uit deze lijst, omdat je daar maar liefst vijf nachten gratis kon verblijven. Ondanks deze gulle aanbieding kwamen er echter niet veel passanten langs bij Aegir. Dit komt doordat de locatie van Aegir voor de doorgaande zeiler weinig aantrekkelijk is.

Aegir organiseerde een breed scala aan activiteiten, zowel binnen als buiten het clubhuis. Zo organiseerde Aegir bustochten naar de Hiswa, viswedstrijden, puzzeltochten en disco-avonden voor de jeugd. Er waren sjoel-, bridge- en klaverjaswedstrijden, filmavonden, kerstactiviteiten zoals kienen en bingo, en voetbal- en roeiwedstrijden tegen andere lokale verenigingen. Carnaval werd gevierd en andere gezamenlijke activiteiten vonden plaats, zoals de klusdagen en de feestelijke Sinterklaasintocht. Vaak kwam Sinterklaas uit eigen gelederen, vaak gespeeld door Rob Spliethof, en was er een Zwarte Piet, die tot grote hilariteit jaarlijks in het water viel, Kees Bakker speelde Sinterklaasliedjes op de piano. Op donderdagavonden wordt er gezamenlijk gegeten, met speciale maaltijden zoals mossel- en saté-avonden. Op zondagmiddagen wordt in het clubgebouw gezamenlijk het weekend afgesloten. Het clubhuis wordt ook gebruikt voor bijzondere gelegenheden, zoals het vieren van jubilea door de leden.

De Helmstok en de Aegir Spiegel
Aegir had sinds 1949 een verenigingsblad onder de naam 'De Helmstok'. In april 1965 verscheen het eerste nummer van een nieuw verenigingsblad:  'Aegirspiegel, orgaan van de Watersportvereniging Aegir'. Redacteur was Nico Koot, die ook veel artikelen voor zijn rekening nam. De Aegir Spiegel verscheen ca. 2019 voor het laatst; nu wordt informatie over de vereniging gedeeld op de website.

Watersportvereniging 'Alvo'
Watersportvereniging ALVO aan de Emmalaan 102 is in 1979 opgericht en is ontstaan vanuit de commerciële haven van Piet Voets en na zijn overlijden van zijn vrouw Alie Voets. Naar haar is de vereniging genoemd. ALVO biedt plaats aan 175 schepen van roeiboot tot plezierjacht met een lengte van maximaal 10 meter en diepgang van ongeveer 0,90 meter. Alvo heeft een clubhuis met douches en toiletten. Het clubhuis is dagelijks geopend en in het naseizoen worden er activiteiten georganiseerd. Zoals een Captains diner, een mossel- en visavond, de Klaverjascompetitie en een Bingo middag. Alvo kent een verplichting tot werkbeurten voor het onderhoud aan de jachthaven. In de wintermaanden kunnen alle vaartuigen op de kant gezet worden voor het noodzakelijke onderhoud. De winterberging is dankzij de hydraulische wagens en de elektrische lier soepel te bereiken.

Watersportvereniging 'Ons Buiten'
Zo rond 1925 was sprake van een sterk toegenomen woonbebouwing en grote aantallen recreanten op de eilanden in de Bergse Achterplas. Een bezitter van een groot aantal eilanden en gebied in de omgeving was Vieijra. Vieijra verpachtte zijn grond aan boer Poot. En Poot verhuurde op zijn beurt landjes aan recreanten. De huurders van (delen van de) eilandjes verenigden zich op 22 september 1926 in de Watersportvereniging 'Ons Buiten'. Ons Buiten is geen vereniging voor zeilers, roeiers of zwemmers, maar  een vereniging die uitsluitend de belangen behartigt van de zomerhuisjes op de eilanden in de Bergse Achterplas. In de jaren '30 en '40 groeide Ons Buiten uit tot een gezelligheidsvereniging: feest- en spelletjesavonden, lezingen, film- en diavoorstellingen, vis- zeil- en roeiwedstrijden, lampion- en gondelvaarten. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het verboden op de eilandjes te blijven overnachten. Dat gebeurde overigens toch, ook door onderduikers. Er kwam eind mei 1941 een vaarverbod op de Plassen, maar al op 13 juni 1941 kreeg de vereniging toestemming om wel op de plassen te mogen varen. Dat leidde tot een grote ledentoename! In de oorlogstijd werden tuintjes  meer dan voorheen gebruikt voor groente, er werd gevist, eenden- en ganzeneieren werden 'geoogst', oude houten huisjes werden brandhout. Op enig moment was alles 'op', de lust om naar het eiland te gaan verdween. In de oorlog moest Vieijra zijn grond aan de staat verkopen, de grond kwam zo in 1944 in handen van de gemeente Rotterdam, de eilanden werden en bleven gemeente-eigendom. Na de oorlog kwam het 'gewone' vrijetijdsleven op de eilanden weer op gang. Lang ontbrak het aan voorzieningen als water, elektriciteit, riolering en aardgas. Sinds de jaren '80 is wind- en zonne-energie toegepast. Bij verschillende huisjes wordt gewerkt met aggregaten. Sinds 1994 zijn vrijwel alle huisjes aangesloten op de speciaal aangelegde waterleiding en sinds het najaar van 2001 heeft ook elk huisje riolering. 

De gemeente Rotterdam verhuurt haar eilanden aan Ons Buiten. Ons Buiten knipt de eilanden in percelen en verhuurt deze 170 percelen door aan recreanten. Op elk perceel mag een huisje van maximaal 40 m2

Watersportvereniging U.N.O.
De watersportvereniging U.N.O. is een vereniging met circa 250 leden, is gelegen aan het Prinsemolenpad 12 en heeft aan de Rottezijde aanlegplaatsen voor ongeveer 40 schepen van 8 tot 10 meter lengte (de maximale diepgang  op de Rotte bedraagt 1.20 meter) en in de Voorplas ruim 210 plaatsen voor vaartuigen met maximale diepgang van 85 cm. Er is een helling voor schepen met een maximale diepgang van 85 cm, en een drijvende bok tot 4 ton hefvermogen, die tevens als heistelling is te gebruiken. Voorts zijn er passantenplaatsen, een clubhuis en douches en toiletten.

De naam U.N.O. betekent: ‘Uit Nood Ontstaan’. Door het overlijden van eigenaar Cor Wurth en doordat de weduwe Ans Wurth de werf niet heeft willen voortzetten, is deze vereniging uit nood ontstaan. Vele jaren bood de pachter van de Hoeve Vruchtenburg/ Straatweg ( tevens toenmalige pachter en schapenhouder op het bekende schapeneiland in de Bergse Achterplas) ligplaats aan 50 schepen. Na het vroegtijdig overlijden van deze pachter werden de ligplaatshouders geconfronteerd met vermindering van faciliteiten en uitblijven van noodzakelijk onderhoud aan terrein en steigers. De individuele huurders bereikten niets en een aantal besloot om een vereniging te stichten teneinde te trachten iets aan de problemen met de verhuurder te doen. De naam U.N.O. herinnert hier nog aan en werd opgericht op 1 november 1981.

Al snel bleek dat de eigenaar geen enkele binding met de watersport had en geen intenties had om het terrein te onderhouden. De hoeve Vruchtenburg is inmiddels verlaten, het terrein met bouwhekken afgesloten en de steigers volkomen vervallen, waardoor men 'gedwongen' werd uit te zien naar een andere locatie. De inspanningen van het bestuur zijn niet ter vergeefs geweest en dat resulteerde in de aankoop van 'de Blauwe Wimpel” waarvan de eigenaresse het bedrijf niet wenste voort te zetten.

In 1986 brandde de Blauwe Wimpel aan het Prinsemolenpad 12 geheel af, maar na twee jaar hard werken, door het bestuur en de leden van de U.N.O. kon op zaterdag 28 januari 1989 het nieuwe clubgebouw worden geopend. De vereniging  biedt thans waterrecreatie in alle facetten aan een groot aantal leden met hun gezin / partners.

Koninklijke Roei & Zeil Vereniging ‘De Maas’
De KR&ZV 'De Maas' heeft aan het Prinsemolenpad 93 een botenloods, werkplaats en kantine. Vanaf de botenloods kan men richting de Rottemeren of richting de stad roeien.

Roeivereniging Nautilus
RV Nautilus heeft een locatie aan het Prinsemolenpad 5. De roeiers vertoefden daar in jaren voor 1920 onder primitieve omstandigheden in de, steeds verbouwde, houten loods: de leden moesten zich douchen met water uit de Rotte, er was geen vloer in de loods en de verwarming bestond uit een kacheltje. In 1927 werd er een nieuwe loods bijgebouwd. In het voorjaar van 1940 bood de gemeente Hillegersberg aan om een geheel nieuwe loods te bouwen op dezelfde plaats, de huur bedroeg slechts één gulden per week. Deze loods was een grote vooruitgang, want er was nu sprake van een loods met een vloer, toiletten, maar het bleef allemaal erg sober. Elektriciteit en warm water waren er niet. Deze loods heeft tot 1970 dienst gedaan. In 1969 werd een nieuwe Rotteloods (de derde) gebouwd op de plek van de oude loods. De loods werd op 30 mei 1970 geopend en is eind september 1996 gesloopt voor de bouw van alweer de vierde Nautilus-vestiging op deze plek sinds 1920. Het huidige gebouw staat er sinds 1997.

Bij Nautilus kan men trainen voor wedstrijden, voor toer- en marathontochten, of recreatief roeien. De locatie aan de Rotte is een vertrekpunt om te roeien op de Rotte en de Rottemeren. Voor dagtochten kan men ook richting stad varen. Er is een loods voor ruim 70 boten. Verder is er een trainingsruimte met ergometers en een sportkantine met terras.

Scouting
De Dr. John Mott Groep is opgericht op 26 januari 1946. De zeeverkenners hebben de houten boot 'Opdreef' op de Bergse Achterplas. In 1959 werd de houten boot vervangen door twee stalen boten. In de loop der jaren groeide de vloot verder. In 1962 verhuizen de verkenners naar een nieuw clubhuis aan de Rotte, in 1966 wordt dat clubhuis verder vergroot. In 1972 verhuizen ze weer: naar de Bergse Voorplas.
De Cornelis Tromp Groep bestaat ongeveer even lang als de Dr. John Mott Groep. De Cornelis Tromp Groep is een gemengde waterscouting aan de Bergse Voorplas die op zaterdagmiddagen actief is in twee leeftijdsgroepen: op de Strekkade 33a (bevers en welpen, 5-11 jarigen) en op het Prinsemolenpad 58 (waterscouts, wilde vaart en loodsen, 11-18 jarigen).

Jachthaven Donkers
De jachthaven aan de (nu) Weissenbruchlaan 235 is ontstaan in 1917 toen graaf Lannee de Betrancourt zich hier vestigde als verhuurder van boten en ligplaatsen. In 1937 kwam de haven in handen van de familie Donkers. Jachthaven Donkers heeft ligplaatsen, verricht o.a. onderhoud aan boten, onderhoud aan motoren, polyester reparaties en schilderwerk.

Jachthaven Hillegersberg 
Jachthaven Hillegersberg, Straatweg 270A. Thans een jachtclub in Amerikaanse stijl, een kruising tussen business club en luxe familiehaven. Met een clubhuis en terras.

Jachtwerf Vial

Sinds de oprichting van Jachtwerf Vial in 1932 zijn er meer dan 600 houten zeilwedstrijdschepen gebouwd, alsmede een groot aantal overnaadse sloepen, vletten en (roei)jollen. Het begon met het bouwen van kleine BM's op een zolder. De naam Jachtwerf Vial werd (pas) in 1940 geregistreerd. Dit omdat Carel Vial sr. wilde trouwen en zijn aanstaande schoonouders graag wilden dat Vial zijn ouderschap formaliseerde. In die tijd vestigde Vial zich aan de Philips Willemstraat in een voormalige slachterij. In de oorlogstijd was geen belangstelling voor boten, Vial maakte toen allerlei houtwerk en ook hockeysticks, sjoelbakken en ander speelgoed.

Na de oorlog werden nieuwe boten toegelaten tot de Olympische Spelen. Daarmee trok de markt aan en bouwde Vial o.a. in één jaar 24 finn-jollen. Nadat rond 1958 een artikel in een Amerikaans tijdschrift was verschenen waarin stond dat Vial de enige jachtwerf was de boten leverede voor de Olympische Spelen (wat overigens niet waar was) kwamen er veel orders, met name uit de USA. Vial groeide uit tot een bedrijf met meer dan 20 personeelsleden. Nadat de USA importheffingen ging heffen liepen de orders terug. In 1973 werd de zoon van Carel Vial, Carel Vial jr., compagnon. Carel Vial sr. trad uit in 1989. 

In 1997 werd het nieuwe pand opgeleverd: de binnenplaats met oude loodsen was vervangen door nieuwbouw. De Aegir Spiegel meldde dat in 2001 de opdracht kwam, een regenboog te bouwen voor de Koninklijke familie. Er volgde een serie van bouw van 12 regenbogen. In 2010 hebben, na het wegvallen van Carel Vial jr., Monica Vial- van der Plas en Jip de zaak voortgezet.

Vial bouwde allerlei boten: jollen, pluizen, BM's, ijszeilers, regenbogen, vletten en sloepen. In de bij Vial gebouwde boten zijn meer dan 50 Nederlandse en internationale kampioenschappen behaald. Naast het bouwen, repareren en restaureren van houten pleziervaartuigen is Vial ook actief in de scheepsinterieurbouw voor zeeschepen en binnenvaart, luxe (winkel/huis)betimmeringen en interieurbouw voor jachten, binnenvaart- en zeeschepen. Verder heeft Vial ruime (winter)stallingsmogelijkheden voor sloepen, vletten en (zeil)boten tot 9,5 meter (max 2500 kg). Daarnaast kan ieder bij Vial terecht voor motoronderhoud en pechhulp van de boot.

Jachtwerf Wurth & Zn.
De oude, maar gemoderniseerde, jachtwerf aan de Bergse Rechter Rottekade 18, verricht allerlei werkzaamheden aan bestaande schepen. De jachtwerf kunt verhuurt ligplaatsen en heeft een winterberging. Ook verzorgt Wurth de aanleg en het onderhoud van beschoeiingen en aanlegsteigers.

1900 Roeien Restauration Freericks k

Bergse Plassen

1900 Roeien bij 'Restauration Freericks' op de Bergse Voorplas

  Bekijken  
1920 Zeil Vereniging Hillegersberg ZVH circa

Bergse Plassen

ca. 1920 Zeil Vereniging Hillegersberg (ZVH), wedstrijd middenzwaard-jachten

  Bekijken  
1932 Z.V.H. 1907 1932 3e prijs Aad van Herk sr. k

Z.V.H.

1932 3e Prijs bij de jubileumwedstrijd 1907-1932 van de Zeil Vereniging Hillegersberg, gewonnen door Aad van Herk sr.

  Bekijken  
Aegir Blauwe wimpel 1947 k

Aegir

1947 De eerste Blauwe wimpel voor een Aegirlid: Koos de Jong Nederlands kampioen Olympiajollen

  Bekijken  
1949 Prijs Aegir 2k

Aegir

1949 Penning als (3e) prijs bij een zeilwedstrijd (voorzijde)

  Bekijken  
1949 Prijs Aegir 1k

Aegir

1949 Penning als (3e) prijs bij een zeilwedstrijd (achterzijde)

  Bekijken  
1951 Koos de Jong, brons OS 1948 Zeilen, Firefly klasse

Aegir

1951 Koos de Jong, brons OS 1948 Zeilen, Firefly klasse

  Bekijken  
1958 Roeibotenverhuur bij Lommerrijk k

Bergse Plassen

1958 Roeibotenverhuur bij Lommerrijk aan de Bergse Achterplas

  Bekijken  
Aegir Embleem voor een bestuurslid, niet zijnde (vice)voorzitter k

Aegir

Embleem voor een bestuurslid, niet zijnde vicevoorzitter (1 stip) of voorzitter (geen stip)

  Bekijken  
1965 Aegirspiegel k

Aegir

1965 Aegirspiegel, kaft van het verenigingstijdschrift eerste jaargang, nr. 1 (april)

  Bekijken  
1974 Aegir Theelepeltje 24 uur race, bovenzijde FD 411k

Aegir

1974 Aegir 24-uursrace, aandenken theelepel FD411 met inscriptie '24 U RACE AEGIR'74' voor de deelnemers die niet in de prijzen vielen.

  Bekijken  
1978 Nationale zeilwedstrijden Optimist Bergse Voorplas 25 27 maart k

Bergse Plassen

1978 Nationale zeilwedstrijden op de Bergse Voorplas op 25-27 maart (foto: wedstrijd Optimisten)

  Bekijken  
1983 De eerste zeilles in 't Overdekte k

Aegir

1983 De eerste zeilles: met een Optimist in het zwembad 't Overdekte

  Bekijken  
1984 Aegir met oude clubhuis bij 24 uursrace k

Aegir

1984 Aegir 24-uursrace, toeschouwers bij het (oude) clubhuis

  Bekijken  
2006 80 jarig bestaan Aegir. Opstelten

Aegir

2006 Bezoek burgemeester Opstelten aan Aegir op 17 juni bij het 80-jarig bestaan (Uit: Aegir Spiegel september 2006)

  Bekijken